A inductancia consiste en enrolar o fío para darlle forma de espiral. Cando flúe a corrente, fórmase un forte campo magnético en ambos os extremos da bobina (indutor). Debido ao efecto da indución electromagnética, obstaculiza o cambio de corrente. Polo tanto, a inductancia ten unha pequena resistencia á corrente continua (similar a un curtocircuíto) e unha alta resistencia á corrente alterna, e a súa resistencia está relacionada coa frecuencia do sinal de CA. Canto maior sexa a frecuencia da corrente alterna que pasa polo mesmo elemento indutor, maior será o valor da resistencia.
A inductancia é un elemento de almacenamento de enerxía que pode converter a enerxía eléctrica en enerxía magnética e almacenala, normalmente cun só enrolamento. A inductancia orixinouse na bobina de núcleo de ferro utilizada por M. Faraday en Inglaterra en 1831 para descubrir o fenómeno da indución electromagnética. A inductancia tamén xoga un papel importante nos circuítos electrónicos.
Características da inductancia: Conexión CC: refírese a que nun circuíto de CC non hai efecto de bloqueo sobre a CC, o que equivale a un cable recto. Resistencia á CA: o fluído que bloquea a CA e produce unha determinada impedancia. Canto maior sexa a frecuencia, maior será a impedancia xerada pola bobina.
Efecto de bloqueo de corrente da bobina de indución: a forza electromotriz autoinducida na bobina de indución é sempre resistente á variación de corrente na bobina. A bobina indutiva ten un efecto de bloqueo sobre a corrente alterna. O efecto de bloqueo chámase reactancia indutiva XL e a unidade é o ohmio. A súa relación coa inductancia L e a frecuencia alterna f é XL = 2nfL. Os indutores pódense dividir principalmente en bobinas de estrangulación de alta frecuencia e bobinas de estrangulación de baixa frecuencia.
Sintonización e selección de frecuencia: o circuíto de sintonización LC pódese formar mediante a conexión en paralelo dunha bobina de inductancia e un condensador. É dicir, se a frecuencia de oscilación natural f0 do circuíto é igual á frecuencia f do sinal que non é de CA, a reactancia indutiva e a reactancia capacitiva do circuíto tamén son iguais, polo que a enerxía electromagnética oscila de ida e volta na inductancia e na capacitancia, o que constitúe o fenómeno de resonancia do circuíto LC. Durante a resonancia, a reactancia indutiva e a reactancia capacitiva do circuíto son equivalentes e inversas. A reactancia indutiva da corrente total do circuíto é a máis pequena e a cantidade de corrente é a máis grande (referíndose ao sinal de CA con f = "f0"). O circuíto resonante LC ten a función de seleccionar a frecuencia e pode seleccionar o sinal de CA cunha determinada frecuencia f.
Os indutores tamén teñen as funcións de filtrar sinais, filtrar ruído, estabilizar corrente e suprimir interferencias electromagnéticas.
Data de publicación: 03-03-2023